weerglans

We werken met wat er is

Als we ons licht laten schijnen op dingen die eerder onzichtbaar of onzegbaar -maar wel voelbaar- waren, komt er iets van reflectie terug: de weerkaatsing van het licht op dat stukje, of de ‘weerglans’.
Iets toont zich, opent zich, en zo worden we ons bewust. Zodra iets gezien en (h)erkend is, gaat het mét je werken, niet langer tegen.

Net zoals bij een spiegelbol. Waar je je lichtbundel of focus op richt, licht een bepaald stuk op en geeft dat zijn kleuren vrij: van donker naar licht en alle mogelijkheden daartussen voor een vrijere versie van jezelf.

Ik zorg voor de belichting waardoor jij anders kan kijken en anders kan kiezen.

Als je anders naar de dingen kijkt, zullen de dingen anders worden

Jij wil andere dingen doen en de dingen anders doen. Minder vechten met jezelf of met het leven, meer je eigen stroom volgen. Hoe verder we van onze eigen natuur afdwalen, hoe meer we afzien en daarom ook de mensen rondom ons. Die pijn herinnert ons eraan dat er een makkelijkere weg is: de weg van de minste weerstand. Een weg die ongerept, wild en eigen is.

Echte vrijheid ontstaat van binnenuit, als je je eigen onvrijheid ziet en kan loslaten. Als je kan loskomen van wie we leerden te zijn voor anderen. Loslaten van de kleedjes die te klein zijn geworden.

You know the truth by the way it feels…